Wiktoria Walendzik, Iwo Panasiewicz — Zbudziłem się o tej szarej godzinie, obudzona serca łoskotem.

About

Galeria Serce Człowieka / Gallery Heart of Man
Title / Tytuł wystawy: Zbudziłem się o tej szarej godzinie, obudzona serca łoskotem.
Artists / Artystki: Wiktoria Walendzik, Iwo Pansiewicz
Curator / Aranżer: Kamil I
8.05-23.05.2021 (w dni robocze wymagana rezerwacja na dzień przed, tel. 791 731 123)
Hours / Godziny otw. - ze względu na pandemię prosimy śledzić dyskusję na wydarzeniu na facebooku.

[PL] "Więc chciałabym się jakoś pożegnać. Całą noc śniłem zęby. Trzymałam w garści kupę zębów, jak ziarna kukurydzy. W jednym tkwiła nawet plomba, warszawska tania plomba ze spółdzielni dentystycznej. Coś powiedzieć o sobie do końca. Ani ku przestrodze, ani ku nauce, anie ku rozrywce. Po prostu coś powiedzieć, czego nikt inne nie może wyjawić. Bo ja przed snem, albo może w pierwszym przelotnym obłoczku snu, zaczynam rozumieć sens egzystencji, sens czasu i sens bytu poza życiem. Rozumiem tę tajemnicę przez ułamek sekundy, przez mgnienie dalekich wspomnień, przez krótką chwilę kojących albo strasznych przeczuć i natychmiast spadam na kamieniste dno złych snów. Wszyscy z jako tako ukrwionym mózgiem napinają ostatek sił, żeby zrozumieć. A ja jestem blisko. To znaczy bywam blisko. I oddałabym wszystko, co posiadam, do ostatniej okruszyny, a przecież nic nie posiadam, więc oddałbym wszystko nic, żeby zobaczyć tajemnicę w całej jej prostocie, zobaczyć za jednym razem i zapamiętać ją na zawsze." — przekształcony fragment Małej Apokalipsy, Tadeusza Konwickiego.

Wystawa Wiktorii Walendzik i Iwo Panasiewicza pt. "Zbudziłem się o tej szarej godzinie, obudzona serca łoskotem" jest o potrzebach zawartych w płci. A że potrzeby wychodzą z kultury, oswajamy je nadzy i bezbronni; popijamy je herbatą, łzawimy nimi nad konającym psem, żegnamy znakiem fuck you, święcimy tłustym rosołem, przypalamy ostatnim papierosem... Nasza płeć jest też swobodna, może nie tak, jakby to chcieli akademiccy intelektualiści, uliczni aktywiści, ale prościej: wyobrażając sobie kogoś innego w sobie, próbując zrozumieć drugiego, innego człowieka. Wystawa Wiktorii i Iwa jest o dwóch przeciwstawnych postawach - jego byciu w podróży i jej byciu w domu - i o tych innych związkach, potrzebach, pragnieniach, które są nasze, czyli wszystkich ludzi.
— kurator wystawy Kamil I.
______________________________
[EN]
17.04-29.04.2021 (on weekdays booking required the day before tel. +48 791 731 123)
Hours / Opening Hours - due to the pandemic, please follow the discussion at the event on facebook.

The exhibition by Wiktoria Walendzik and Iwo Panasiewicz titled. "I awoke at this grey hour, awakened by the heart's rumble" is about the needs contained in sex. And since needs emerge from culture, we tame them naked and defenceless; we sip them with tea, we tear them over a dying dog, we say goodbye with a fuck you sign, we celebrate with a fatty broth, we burn them with the last cigarette... Our gender is also free, maybe not as academic intellectuals or street activists would like it to be, but more simply: imagining someone else in ourselves, trying to understand the other, another human being. Victoria and Iwa's exhibition is about two opposing attitudes - his being on the move and her being at home - and about those other relationships, needs, desires that are ours, that is, all humans.
— curator of the exhibition Kamil I.